جشنواره شهید غنی‌پور به دنبال تلفیق ادبیات و ایدئولوژی است

به گزارش خبرنگار مهر، ناصر نادری از داوران دوازدهمین دوره جایزه ادبی شهید حبیب غنی‌پور با اشاره به اینکه امسال هیچ کتابی نبوده است که صددر صد با نگاه ویژه جشنواره هم‌راستا باشد، اظهار کرد: البته این برداشت گروه داوران بخش داستان کودک و تلقی خود من بود و شاید نتوانیم آن را به نظرات همه دوستان تعمیم دهیم.

وی افزود: ما در جشنواره شهید حبیب غنی‌پور، علاوه بر شگردهای ادبی و تکنیک‌های نوشتاری برای تاروپود معنایی نيز اهمیت زیادی قائلیم. شاید برخی این را نپسندند ولی ما ادبیات را در خدمت ایدئولوژی‌مان می‌خواهیم. در واقع، دوست داریم که در عین بیان نو و زبان خیلی ساده و روان بتوانیم مفاهیمی را القا بکنیم.

نادری افزود: در آثار امسال، ارائه برخی از مفاهیم که جز اولویت‌های امروز زندگی کودک و نوجوانند و يا انتقال برخی از جلوه‌های زیبا و عمیق میراث فرهنگی‌مان مثلا در حوزه مفاهيم انقلاب و یا فلسفه  شهادت و یا علاقه‌مندی به میهن، کمرنگ بود. البته جلوه‌گری در حوزه خلاقیت فراوان دیده می‌شود ولی ای کاش ما برخی از مسائل آموزنده و تامل آفرین را برای کودکان ـ البته به تناسب ذوق و احساس و انديشه وی- مطرح بکنیم. شاید طرح این مسائل برای گروه خردسال لزومی نداشته باشد. اما برای کودکان امکانش هست. من احساس می‌کنم ما کودکانمان را خیلی کودک دیده‌ایم و داستان‌های ما فقط برخی لایه های از مخاطب را قلقلک می‌دهد.

داور دوازدهمین دوره جشنواره ادبی شهید غنی‌پور افزود: در ادبیات کودک ما آثاری وجود دارد که حال و هوای خردسال دارد و قطعا امسال جشنواره از بین آثار برگزيده، از بخش خردسال هم چهره‌هایی دارد. با این که آثاری از این دست، یعنی با حال و هوای خردسال کم بود، ولی به نظر می‌رسد که یک جریان خوبی در این چند سال اخیر به وجود آمده است که خردسال نویسی را در ویترین کارها قرار داده است و این به نظر من پديده خوبی است.

وی تاکید کرد: داوری از بين كارهايی بود كه در سال 90 توليد شده است.به نظر من كارهای قابل اعتنايی وجود داشت و همچنين به نظر می‌رسيد كه بعضي از ناشرها، سهم كودك و خردسال را جدی‌تر گرفته‌اند و در ارائه يك كار خوب، اهتمام بيشتری می‌ورزند. ضمن اينكه عنصر خلاقيت و سرگرمی در آثار، بسيار ديده می‌شد. در واقع كارها، به فضای كودك و جذابيت‌های اين مخاطب نزديك شده است. اما در اين ميان، نكته‌ای كه نگران كننده است، تكراری بودن چهره‌ها در اين حوزه است. در واقع، كار خوبی كه نويسنده‌اش هم تازه باشد، كم می‌بينيم.

نادری افزود: شايد این روزها نويسنده‌های دهه 60 كودك به نوعی دوباره در دهه 90، زندگی دوباره پيدا كرده‌اند، اما ای كاش در كنار اين افراد شايسته، چهره‌های جديدی هم ديده می‌شد. اين نشان می‌دهد كه ما در جذب چهره‌های جديد و جوان غفلت كرده‌ايم.